- Pkm.edu.pl
- Baza wiedzy
- Materiały konstrukcyjne
- Oznaczenia powłok ochronnych w elementach konstrukcyjnych
Oznaczenia powłok ochronnych w elementach konstrukcyjnych
- Ocena artykułu:
- 5.0
- na podstawie: 1033 opinii
W elementach konstrukcyjnych stosuje się często powłoki rozmaitego przeznaczenia, wykonane różnymi technikami i różnymi materiałami.
Najczęstszą przyczyną stosowania powłoki na elemencie konstrukcyjnym to:
- ochrona przed środowiskiem agresywnym chemicznie, powodującym niszczenie materiału – powłoki ochronne,
- poprawa wyglądu zewnętrznego powierzchni – powłoki dekoracyjne,
- spełnienie obu powyższych wymagań – powłoki ochronno-dekoracyjne,
- uzyskanie pewnych własności fizycznych lub technologicznych powierzchni, np. zmiana współczynnika tarcia, odporność na ścieranie, poprawa zdolności łączenia przez lutowanie, itp. – powłoki techniczne.
Sposoby nakładania powłok to:
- metody elektrolityczne jedno i wielowarstwowe,
- metody chemiczne,
- metody konwersyjne wytwarzane przez sztuczne wywołanie korozji powierzchni metalu.
Oznaczenie:
Fe/Cu20/Ni30
gdzie:
- Fe – kod metalu podłoża (tu żelazo lub stal),
Po ukośnikach kolejne warstwy powłoki w kolejności nakładania (ostatnia jest na wierzchu), czyli w tym wypadku:
- Cu20 – warstwa 20 µm miedzi,
- Ni30 – następna warstwa 30 µm niklu,
Stosowane oznaczenia innych materiałów:
1. Metal podłoża:
- Fe – żelazo lub stal
- Zn – cynk
- Cu – miedź
- Al – aluminium
- Ms – mosiądz
- Zc – żeliwo
2. Metal powłoki:
- Zn – cynk
- Cd – kadm
- Ni – nikiel
- Cu – miedź
- Cr – chrom
- Sn – cyna
- Pb – ołów
- Ag – srebro
- Au – złoto
