Ostatnim etapem projektowania połączenia wciskowego jest sprawdzenie, czy elementy połączenia wytrzymają naprężenia maksymalne.

Obliczenia dokonuje się z następującego warunku:

gdzie:

Wmax – wcisk maksymalny w połączeniu wciskowym, obliczony na podstawie dobranego pasowania w [m],

n₁ – liczba Poissona dla materiału wału [-],

n₂ – liczba Poissona dla materiału oprawy [-],

d₁ – wskaźnik średnicowy wału [-],

d₂ – wskaźnik średnicowy oprawy [-],

E₁ – moduł Younga dla materiału wału w [Pa],

E₂ – moduł Younga dla materiału oprawy w [Pa],

P_dop – naprężenia dopuszczalne dla słabszego materiału spośród łączonych elementów.

W przypadku montażu elementów połączenia wciskowego za pomocą wtłaczania należy obliczyć siłę potrzebną do wtłoczenia elementów:

gdzie:

l – długość połączenia wciskowego w [m],

d – średnica połączenia wciskowego w [m],

μ – współczynnik tarcia między powierzchniami połączenia, zazwyczaj przyjmowany w przedziale 0,08 - 0,12,

W przypadku montażu skurczowego elementów w połączeniu wciskowym należy ogrzać oprawę lub oziębić wałek. W takim przypadku konieczne jest obliczenie wymaganej temperatury:

gdzie:

L – luz montażowy w [m],

a – współczynnik rozszerzalności termicznej materiału ogrzewanego lub oziębianego w [1/K],

To – temperatura otoczenia w [K].